Feriha Deniz Esen Şiirleri - Şair Feriha ...

Gitmek sığmaz hiçbir ağıza
Kasırgalarında uyuduğum gelişin hatırımdayken
Bin parça
Aşkın dirheminden yanan nar…
Neye tutunsam
Ne yana dönsem

her öldüğümde
dirilir ellerimde toprak
-kan revan

seni her unuttuğumda
yazılır en acıklı masal

Gözlerindeki bendim,
-siyah esaretimin yeşil sultanı
Sensizliğin ve sendeliğin aciziyanım şimdi
Susuz göllerin kuğusuz baleriniyim
Fedaiydin, hem gölgeliktin kalp mesaimde
Sen mimiklerimin son tebeşir çizgisisin şimdi

ninni düştü beşikten
masal bulaştı ağzıma gözüme
ah hayat!
burnunu sokma gözüme gözüme!

Deli olsaydım
Sürtseydim yollarda umarsız
Delice
Sokaklar dostum
Çöplükler yatağım
Gündüzleri sevgilim güneş

'bir ÜFLEMEDİR her dönemeci hayatın
bir DEMEDİR ruhun vedası
alnın en derin ÇİZGİSİDİR
SİLMEDİR dilediğince öleyazması'

‘Bir ilkbahar sabahı
Neşeyle uyandın mı hiç
Çılgın gibi koşarak
Kırlara uzandın mı hiç’

Unuttum baharı sen gideli

vedanı hazırladığın,çizgimi hazırladığım o gün içmiştin gözyaşlarımı bilmeden...şablon eritme savaşında kaç mağlup,kim galip? gül soldu mu ellerinde derdiğin? .. en derin yaraları aldığın bukalemun gömleğini giyindin kanlı kanlı.. kamçıladın sözlerimi..yaşamın en büyük oyunu bu..vurulduğun mermiyle vur..! fütursuzluğu marifet sayan dürüstlük ustası behey! hayatın çivisini sen çıkarmadın elbette..ama o çivilerle sabitlediğin tablolar sararırken ne keyifliydi yüzündeki kötülük..

Umudu gördüm yelkenlide takılı
korsan bakışlarımla
Aşılacak denizlerde boğulurken martılarım
Kendime gittim
tutsaklığımdan sıyrılıp
Kulaç seslerinden tanıdım eksik yanımı

Belki keder kömür karasıdır
Akar yüzümün asfaltından
Belki dün, tarlada unutulmuş başaktır
Ekmeğimin mayasından içi buruk
Ve yarın, ürkek ceylanın kendine baktığı sudur
Kirpiklerinden hayat içen