Ferhat Seyhan Şiirleri - Şair Ferhat Seyhan

Onca çocuğun vardı,
Onca dostun, arkadaşın vardı,
Yalnız düşmüşsun babam,
Yaşlı düşmüşsun babam.

Ah babam, vah babam

Ah gönlüm,
Güle oynaya geldin bir vakit,
Şimdi gözyaşları içinde ayrılıyorsun.
Kaderinden, kederinden
Firar edeceğini mi sanıyorsun.

Ben hiç sensiz kalamıyorum ki;
Uyusam, rüyalarımdasın,
Uyansam, hayallerimde,
Dalsam, düşüncelerimdesin.

Uzaklarda olabirsin amma,

Kabahat bizdeydi,
Kabahat bizdeydi ki,
Boş hayallere sarılıp zemheride ısınmaya çalışıyorduk.
Eriyen mumun kısa süren, titrek ışığında,
Bitmeyen bir güneşin sabrını görüyorduk.
Rahmetsiz bir kışın ardında açan çiğdemde,

İnsan,
Neler çeker, aşk uğruna, harap olur,
Çöllere düşer, bitap düşer, deli divane olur.

Kalbin yükü ağır olur, aşk başa gelince.
Duyar, inanmazdım, bu aşka düşmeden önce.

Biliyor musun?
Babam hiç "seni seviyorum" demezdi,
Ama ben hep anlardım, çünkü severdi.
Eve geç geldiğimde kızmasından,
Kızarken endişe ettiğinden anlardım.

Bir bilsen...
Sana kaç defa geldiğimi,
Umut dolu kaç sevinç biriktirdiğimi
Kaç defa gelip elinden tutmak istediğimi
Yine de dönüp içime çekildiğimi.
Bir bilsen... Keşke bir bilsen...

Gün olmuş
Cahiller yönetici
Din tacirleri evliya
Hayat kadını, ve namusuz eş olmuş.
Torpil referans
Referans silairahim

Sözle Harun eylemle Karun olduk
Eğri eğriydi, doğruyu biz bozduk
Kalbi riya ile her daim yorduk
Eğri eğriydi, doğruyu biz bozduk

Haramdan kirli eller öpülür oldu

Sana bir haller olmuş sevdiğim
Şiir kitaplarına her baktığımda
Elif misali hep dik duruyordun
Ama artık öyle duramuyorsun.
Şimdi hangi imla kitabına baksam
İfadeleri ayıran virgül misali