Fellini Koşması 1 Şiiri - Mustafa Seyfi 2

le notti di cabiria

nehre atılıp soyuldu
roma’nın en namuslu
en kutsal hayat kadını
suda yürümenin acemisi
ayakkabısının teki kayıp
çingene veletler çekip çıkardı
günahlarından
ve bedenine sinen
binlerce parmak izinden arınmış

heybesinde kırları arayan buz tutmuş bir kış

tanrının aramızda unuttuğu güleç bir azizeydi
kadınlığını terli banknotlarla takas edip
öptüğü her zerrede bir yarayı sağaltan
kurban kanı gibi sürdü alnımıza ayıbımızı
her sevinci yas, her şarkısı bir parça ağıt

çantasında adresine pul arayan mektuplar dolusu kağıt

musa’nın değil,
etten kemikten bir azize’nin öyküsü bu
masumiyetin siyah beyaz roma şubesi
utancımızı kılıç bilip uzattık boynumuzu

tanrı gecikti, bıçağı çaldık ve unuttuk ismail oğlumuzu

nehre atılıp gasp edildi
roma’nın en mütevazı
en kederli hayat kadını
düşleri ütopyalardan gerçek
yapraklarında binlerce erkeğin parmak izi
köklerini salmış gökyüzüne doğru
bu lağımdaki en gür çiçek

penceresinde is tutmuş bir kırağıdır gelecek

Mustafa Seyfi 2
Kayıt Tarihi : 11.9.2025 14:44:00