harcanan,savrulan, tükenen yaşamda
Livaneli’nin sorduğu
“bir insan ömrünü neye vermeli” sorusuna
üretime değer katan emeği yücelterek
karanlığın en koyu olduğu anın
aydınlığa en yakın olduğu zamanın bilinciyle
bilimin ışığında
Ben ölürsem akşamüstü ölürüm
Şehre simsiyah bir kar yağar
Yollar kalbimle örtülür
Parmaklarımın arasından
Gecenin geldiğini görürüm
Ben ölürsem akşamüstü ölürüm
Devamını Oku
Şehre simsiyah bir kar yağar
Yollar kalbimle örtülür
Parmaklarımın arasından
Gecenin geldiğini görürüm
Ben ölürsem akşamüstü ölürüm
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta