Karanlıkta yaşarken cahiliye insanı
Geldiğin anda Mevla nur doldurdu cihanı
Türlü ahlaksızlığın olduğu o toplumdan
Cennetvari yurt kurdun çöllerde yanmış kumdan
Tapıyorken insanlar helvadan heykellere
Âlâyiş-i dünyâdan el çekmege niyyet var
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Devamını Oku
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta