Bir garip karanlık... Mezardayım.
Kâr zannettim; baktım, zarardayım.
Artık, doğru yolda karardayım...
Vücudu, Mucidine feda et.
Öyle sanma, uzundur bu köprü;
Kör akrebin kıskacında törpü...
Gel, verene feda et bu ömrü.
Vücudu, Mucidine feda et.
Pusuya yatmış, bekler akıbet;
Tek hakkı tut, bırakma, takip et.
Zalime “Dur!” de, az daha sabret...
Vücudu, Mucidine feda et.
Amelim yok, sözüm etmez tesir;
Bil ki kelâm, söyleyene esir.
Umut, zafer... Yakında bekleşir.
Vücudu, Mucidine feda et.
Tükenir ömrüm, çöker hafsalam...
Kimseden gelmez imdat, bir selam.
Hoşça kalın, dostlarım... Vesselam.
Vücudu, Mucidine feda et.
Samimi
Sami DemirkolKayıt Tarihi : 4.10.2025 14:33:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!