Kurulmuş bir sofraya,
Dokunmadan kalkardık,
Ezan okundu diye,
Sahuru aç yapardık…
Biz dört kardeş çocuktuk,
Ezana bakakaldık,
Çaylar doldurulmuştu,
Lokmayı yutamadık…
Bir fecir vakti varmış,
Babam anlatmamıştı,
Televizyon açıktı,
Hiç konuşulmamıştı…
Rahmetliler dindardı,
Toplum buna alıştı,
Küsüm televizyona,
Tek lâf dinlemiyorum…
(2011)
Mehmet Tevfik TemiztürkKayıt Tarihi : 22.7.2012 17:28:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!