Türk ün o sancağı ta doruklar da
Ne oğuzlar vardır yol verin gelsin
Adları al ve gök tüm bayraklar da
Yamaçta kalanlar acep ne bilsin
Ve tüm ışıklar söndü
Alem sise büründü
Oysa ki o varlığın
Kışın açan bir güldü
Ne de huysuz adamdın
Yok ölümden daha yakın bana
Aldıgım her nefese
Suikasttir bu
Tüm hayatıma
Tüm hayallerime
Tüm sevdiklerime
Keşke aşkın sevdan gerçek olsaydı
Gönlüm deli gibi seni severken
Aşkın gülleri tek tek solmasaydı
Henüz baharında yeni dererken
Ardında ne bir iz vardı nede ses
Bekliyordu her birimizi sabırla
Başlıyoruz yeni bir hayata
Ama yorgun ama ağır ağır
Fakat olabildiğince olgun
Yeni bir baçlangıçtır bu
Nasıl yol aldıgını bilmeden
Ne sondu giden bu yolcu
Nede ilkti
O kapıdaki boş tabutu
Birazdan dolduracaktı
Ani ve habersizdi
Gidişi
Her sabah yollardayım
Geçer günlerim
Gözlere aşina yollarda
Bir gidişim var sabahları
birde dönüşüm akşamları
Sanır insanlar
Ayrılıklar üzer mi
Ayrılıklar biter mi
İlk defa annemden ayrıldım
Sonra babamdan
Gözyaşı vardı ardımda
Gurbet ele giderken
Bumu nedeni
Gittiğin de
O kocaman boşlugun
Tek sebebi
Yokluğunla başa çıkacak kadar
Eziliyorum
Tükeniyorum yavaş yavaş hayat izinde
Kaybolupta gitmeme eminim çok az kaldı
Riyakarca doğdu şu günler kader içinde
Meğerse herşey sahte beni hiçliğe saldı
Göz yalan söz yalansa tende ise can yalan
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!