zaten kimse
durup da okumayacak
ister merdiven
gi bi ya da tür k çe bil
mi yo r muş gi bi ya za
bil i rim
zaten kimse
durup da okumayacak
fayansla döşeli sınıfların
çıkarsa diye kuru hayalleri talebilerin
aramıza, silmesi kolay olur
bir paspas, hemen, “hizmetliye söyler misin”
–hemen hocam, pardon
sen de mi hizmetçi
o hizmetli bu şiiri de bir gece yövmiye uğruna sildi
zaten kimse
durup da okumayacak
kimse
kimse
kimse
ister akışım
durup da okumaya zaten dur
kimse durma bu devir seksenler öyle
ohoo kimse artık durmaz artık
–hemen hocam, pardon
“artıkları alır mısınız”
eline jilet değmemişler tıraştan söz etmesin
“kızım” –hemen hocam, “kes tıraşı” pardon
zaten kimse
evet, sıktı
sıkılmak iyidir demişti birisi
açın sorun amca gugle
babam çıkmazsa
ben de ihsan diilim
diilim, böyle telafuz edeceksiniz
-afedersiniz hocam, pardon
“işte bu ki tel-afuz sanati” (evet, ile i)
(maa’ i)
Nasıl
buraya kadar geldin mi!
ünlem: sinir sitres bildirir
okul girişlerinde kart diil – ünlem okunmalı
“geç” “geç” “dur” –yolcu “egzemaların nerde,
ya
dudağında uçuk, yenmiş tırnak ya” -bastığın toprak
“...” –hocam devamı neydi ; neydi: yani aslen biliniyordu
ancak şu anlık -geçici- unutuldu. hipokratı hatırla, geçiciyi
tedavi et cahil hoca! “hoca, camii” –tabii “sus, sıfır”
sus-mayın Nolur
Nasıl
Nasıl: adım atacağını bilmediğin yerdi
oysa fayanslar net ve fayanslar çok ünlemli
de mi!
Kayıt Tarihi : 29.6.2025 09:20:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!