Ümitliyiz
Kitaplardan bilimden, felsefeden, bizden, sizden
Ümitliyiz
Şafaktan, ufuktan karanlığın aydınlığa çıkacağından
Yarından,
Dünün yarınları yırtacağından,
Eski baharlardan kalan tek bir gülümseme
Saf altından yapma sözcüklerin gölgesindeyim
Çıplak ağaç dallarının kucağında yıldızları sayıyorum
Üşüyüp dökülmüş yaprak gıcırtısında
Tek sarılmalık bir kucaklaşma şafağında yıllardır beklemekteyim
Ayaz toprakların kuru çamurunda
Nefesimi tuttum bekliyorum
Biraz daha gelmezsen
İntihara girer mi bilmiyorum
Otur ve bana anlat canım
Ben senin yanında yamacındayım
Ne ağlarım artık
Ne de geleceğe yanarım
Gitmeli ve bitmeliyim
Salıncaklar gibi sallanmalı
Bu sefer en dibe batmalıyım
Çekmeliyim içime tüm yaşanmışlıkları
Kollarım ruhumu teslim etmemek için sıkı sıkıya bağlı
Sağımda Habib-i Neccar
Kurtuluşun içindeki yıkıntılar arasından geçiyorum
Oysa ben zamanın içinden geçmek isterdim şimdi
Kandilli ışıklarda yürümek
Kurtuluştan gidelim ya da
Her yer Memleketim gibi olsun
Ne ayırsın kimseyi
Ne gömsün sevmediğini
Her yer memleketim olsun
Yemekleri gibi nezih
İnsanları gibi sıcak olsun
Yalnızlığımı toprağa gömdüm
Gözyaşlarımla sulayıp büyüttüm
Bir gün karşıma dikildi
Beni gömsen de köklerimi kalbine saplayıp
Yeşerip önüne dikilirim
Görmezden geldiğin kendini
Kaç kere gebe oldu ki sana annen
Kaç kere ömrün bu dünyadan geçe
Kaç kere öldün kaç kere gelmemek üzere
Kaçıncı sorgulayışın
Kaçıncı anlamayışın
Anlam aramaya çalıştıkça
Kaçıncı gidiş, ipe seriş bu bedeni
Oysa kaçıncı çarmıh
Kaçıncı inişi giyotinin başa
Kaçıncı yok oluş yaşamakta
Suratım ölü, sarımsı
Yok eskisi gibi yaşanmamış cehalet suratı
Kimseyi inandırmaya çalışmayacak kadar bir başıma
Pamuk ipliğine bağlı da bir yaşam içerisindeyim
Beni anlamaya çalışmayın
Zira bunu ben bile yapamadım
Çelişkilerime anlam yükleyemeyecek kadar
Zıtlıklarla dolu olduğumu biliyorum
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!