Kalpler kırılır
yağmurda hıçkırıklar görünmez
Hayal meyal hatıralardan göçeriz
Akşamlar olur,
Ve biz var mıyız,yok muyuz?
Bütün gülüşlerde bir hayalsen
Her günün sonunda bitkinsen
Aydınlıklarda bile bir gölgeysen
Umut ağacını soldurma!
Beklemekten yorulduysa yüreğin
Çıkmaz sokaklar ötesinde
Kaldığın bütün gönüllerde
Umutsuzluğun çöllerinde
Yaşamak ne kadar anlamlı?
Yerin derinliklerinde
var mıydı sensizliğin ilk gecesinde
uykusuz kalıp
seni düşünerek ölmek
var mıydı senin kitabında da
seni böyle seveni
yarı yolda bırakmak
Çevremde buzda kaleler,muazzam yeryüzünün tek kulesi
Bir ünlem işareti olmak
Hüznümüzün en ağır olduğu saattte
Kim olmak istediğin yerde zamanın bitmesi
Aslında senin bitişini gösterir
***
Fırtınalarımı dindiremedim.
Ben ki hiç
Acılar çektim,ölmekten beter acılar
Gene de yenilmedim.
Gene de hiç.
Belki hiç değişmeyecek kaderimiz
Belki hep aynı yerde kalacağız
Yinede mutluluk ömür boyu sürecek bir saadet değildir
Zamanla hepimiz bunu anlayacağız
Daha nice acılar var bekle
Bir daha yeşermeyecek hiçbir umudum.
Beklenenler gelmedi, gelenlerden ise hiç hayır yok.
Savruluyorum yalnız hayatlara,
Ölecek kadar bile cesaretim yok.
Sesini duyarım diye.
Çok bekledim çok inan seni
Bu yalnız şehirde.
Şimdi yağmur yağıyor´
Aylardan Ocak
Kar yok şu sıralar
Bu gecede biter biliyorum
Yine sabah olur.
Ben yine aynı benle giderim.
İşime, alışverişime, gezmeye...
Bayatlamış hayallerin arasından geçerim ara sıra
Kırık dökük anıların arasına girerim bazen
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!