Terk edilmiş girdabın sonsuz karanlığına,
mahkûm mu ettin kendini?
Suskunluğun,bu umutsuz dalgınlığın sebebi,
yüreğinde saklıysa eğer,
güneşin doğduğu yere git.
Aç kollarını ey toprak aç.
Sevginle şefkatinle aç
ardına kadar.
Ben rüzgâr’la yarışırken,
nefes nefes tükenirken,
sana doğru koşayım her adımda.
Es be deli rüzgâr es
Korkudan dehşete düşür
diri şehrin
ölü insanlarını.
Sür bulutları dört bir yana
sür ki,
Bugün
özgürlük zamanıdır.
Bugün
hapsedilmiş duyguların
zincirini kırıp,
gamların kederlerin
Karanlığın gücü çökmüş
dünya alemine,
Şafak sökmüyor
kandil bilinmeyince,
Gözler görmeyince
dumansız ateşi,
Kalbi mühürlü zulüm kâr.
Vurgun yemiş duyguların
Derinlerin de yankılanan,
Kinle nefretle tükenmiş
Sessiz çığlıkları
Duyuyor musun?
Korkuyla dehşete kapılmış masum gözlerinizde,
Öksüz ve yetim kalmışlığın izleri yaşanır.
Öfkeyle kinle dolmuş minicik yüreğinizi,
Bugün çiçeklerle donattım sevgili çocuklar.
Yarın düşler ülkesine gidiyoruz birlikte.
Sevgi ve barış rüzgarının estiği topraklarda,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!