Fatma Karadaş Şiirleri - Şair Fatma Karadaş

Hayır! açma dudaklarımda ki mührü
Boğazımdaki kör düğümü
Sessizliğim sana emanet
Söze düşürme

Bir sırdı sevdan, aradığım…
Siyah gecelerin koynunda,
Ne tuhaf üşüyorum, yanarken narında
Eşiğinde durdum.
Bir adım ötesi yokluk
Bir adım gerisi boşluk

Hüzün; yıllar sonra
Bir fotoğrafta
Kendi resmine bakıp
Bir yabancıyı görmektir.

Hüzün; yıllar sonra

Hüzzam şarkılar söyle bana
Bu gece son gecemiz
Ağlamak için bahanem olsun

Şiirler romanlar oku
Madam bovary ve acı sonu

Dilimde isyankar birkaç kelime
Yüzümde yokluğun ibaresi var
Ayrılık aşikar düştü elime
Teninde namusun ihaneti var.

Ne dost anlar beni nede ben beni

Bir çınar ağacıydı yüreğiniz
Devler ülkesinde.
Beyaz bir güvercin gibiydi deniz
Barış dolu güller bahçesinde.

(Barış şairi Barış Erdoğan ANAMUR'a ithaf edilmiştir.)

Ey
Bakışlarının ihtişamından korktuğum
Yolumu kaybettiğim
Lal olduğum
Çek bakışlarını benden
Utanırım

Mor bir tebessüm var şimdi
Resimleyemediğim
Nar çiçeği dudağında

Masada suskun bir veda
Gidip gelir

Bitsin bu serzeniş, susmak zamanı
Dudağımda bilmediğim eski
Sessiz bir şarkı,
Uzaklardan duyulacak.

Gönül;

Sen gidince değişmedi buralar
Her şey yerli yerinde
Eski günler yad edilirken
Bir adın kaldı yar.

Mehtaplı temmuz gecelerinde