uykusuz geçiyor artık sayende
hasretine bir yol olan geceler
umrunda değiliz artık ikimiz
benimle başbaşa kalan geceler
gözümü kapatıp yatamıyorum
Bu gece Ağladım kendi kendime
Gözyaşım ıslattı bütün her yeri
Bambaşka bir dert ekledim derdime
Matemim soldurdu gonca gülleri
Üzerime Yağdı bitmez çileler
bir güne bir ömür sığdı sayende
aklımı fikrimi çarkedemedim
ömrümü bir günde sona getirdin
bir günde yaşlandım farkedemedim
sevgin yalan aşkın tuzakmış meğer
bir güne bir ömür sığdı sayende
aklımı fikrimi çarkedemedim
ömrümü bir günde sona getirdin
bir günde yaşlandım farkedemedim
sevgin yalan aşkın tuzakmış meğer
bir tren çığlığı kulaklarımda
kanlı yaşlar düşer yanaklarımda
bir dua gibiyken dudaklarımda
adını nefretle anmak farz oldu
kör bir kuyu sanki hala derinde
Ne varsa bırak gel ardinda kalsın
Kalbindeki sevgi o yeter bana
Ruhumu sönmeyen ateşler sarsın
Rüzgar bakişlarin değsin bu cana
Basimin dondugu bu son gecede
Gunesim dogunca unutulursun
Isminin gectigi en son hecede
Kadeh kirilinca unutulursun
Gurbeti kendine bir mekan ettin
Beni buralarda hergün beklettin
Bütün hislerimi böyle tükettin
Seni seven gönlüm senden vazgeçti
Kırıldı dallarım soldu yaprağım
pişman olmuş bir halde sakın beni arama
ben seni avutacak bir halde değilimki
sende hazan rüzgarı bende kırılmış dallar
ben seni sarılacak bir halde değilimki
Al artık şu canı beni de kurtar
Bedenime ağır geldi bu sevda
Beni içten içe kemiren kurt var
Bağrımı bin yerden deldi bu sevda
Bazen oluk oluk içime aktı
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!