Mevsim, yalancı baharmış
Aldanma gönül aldanma...
Fatih Mehmet Yiğit
Bir yalan, bin yılanı uyandırır
Cümle doğruyu, yanlış saydırır
Yalan, öze zarar,
Yalancı, ele (halka/ülkeye) zarardır...
Kurt Baba
Yalansın Dünya yalan
İyiye cezasın, kötüye şañ
Zengine saraysın, yoksula dam
Hep güçlüden yana olan
Teraziyi hep haksız tartan
Güçsüzü, zayıfı itip kakan
Hayat tuttu yakamızı bir türlü bırakmıyor
Neresinden tutsak hayatı hep elimizde kalıyor
Bir yanımız kor yangın, bir yanımız tipi boran
Dışımız bir parça, içimiz bin bir parça
Bölük pörçük, düşüncelerimiz
Kırık dökük,Paramparça düşlerimiz
Yanıp yanıp söndü gözlerimde
Parlayan şehrin ışıkları
Acı bir rüzgar esti içimde
Savurdu umutlarımı
Ben senin hasretinle tutuşuyorum
EY SEVGİLİ
Ben seni özleyip her dem ağladım
Gönlümde yananı kimse bağlamaz
Nice yerler gezdim, hiç tad alamadım
Sensiz geçer zaman, ömre ağlamaz
Benden selam söyleyin o yare
Sılaya göç eden turnalar
Kanat kanat köprü olsun
Bu dayanılmaz ayrılığa
Beklesin merak etmesin
Gözlerine vurun düştüğüm güzel
Her şeyi kitaplarda öğrenemez insan
Mesela bir çiçeğin kokusunu alamazsın kitaplarda
Bir anne yüreğinin sıcaklığını
Ayrılan bir sevgilinin göz yaşını
Kollarında can çekişen
Arkadaşının gözlerindeki bakışı
Yaşamak;
Yalnız yüreğine tutunmaktır,
Kalabalıklar, yığınlar arasında.
Yaşamak paylaşmaktır;
-Yaşamak;
Yalnız yüreğine tutunmaktır,
Kalabalıklar, yığınlar arasında.
Yaşamak paylaşmaktır;
Olanla, olmayanla.
Yaşamak;




Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!