Sanma ki; seni sevmiyorum
Seni hem seviyor, hem de özlüyorum
Varlığınla yaşıyor
Yokluğunla ağır ağır ölüyorum...
Fatih Mehmet Yiğit
Yol doğrudur sen doğru isen
Yol eğridir sen eğri isen
Doğru ol, eğri olma
Hakka tap, haksızlık yapma.
Eğri yolda, doğru yürünmez.
Yorgunum
Ne kadar dersen
En az senin kadar...
Yalnızım
Ne kadar dersen
En az senin kadar
Ne sen sor ne ben söyleyeyim
Yaşayamadığımız yılları
Talan olmuş bir yürektir vurgun yediğimiz
Alev alev yükselirken ağıtlar
Katran karası şehirlerden
Terk etmek zordur
Zafer sürekli zirvede kalabilmek midir?
Yoksa her düşüşten sonra azimle zirveye tırmanabilmek midir?
Kazanılan her zafer zafer değildir
Bazen kaybetmekte kazandırır insana
Çok şey öğretir aslında
Mesela kaybetmenin ne demek olduğunu
Bin kere zulme uğrasanda,
Bir kez zalim olma
Kendine reva görmediğini
Bir başkasına yapma
Mücadele et haksızlıkla,
Zulme teslim olma
Sabah zam, akşam zam
Zam zam da, zam zam
Ne yapsın gariban
Dan dan diri diri dan
Kaşıkla maaşa zam
Kötü olan zaman değil, insan
İyi olursa insan, güzel olur zaman
Kurt Baba
Eğer ben bu yola çıkmasam korkarım ki; benden sonra kimse adaletsizliğe, zulme, haksızlığa başkaldırmaz.
(Hz.Hüseyin)
Zordur Kerbela da Hüseyin olmak;
Haksızlık karşısında susmamak,
Zalimlere, zulümlere karşı Hakkı savunmak.
Dünya, benim diyen
Tanrı ile kul arasına giren
Allah ile aldatan, kul hakkı yiyen
Zayıfı, garibi, yoksulu ezen,
Zulüm ve haksızlık eden,
Kibirlenen, Ol Yezidlerin;
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!