Fatih Efe Şiirleri - Şair Fatih Efe

Bakışların aynı bir yazdır desem
Sözlerimden sakın ola utanma!
Kaçışların aynı bir nazdır desem
Sözlerimden sakın ola utanma!

Yanakların yeni açmış gül desem

Tırmalıyor sensizlik beynimi
Yamaç vuruyor ayaklarıma.
Sesimi sığdıramıyorum tenha köşelere
Yüzümde ki kuraklık
Seraba maraton da,
bir acımasız yangın ki

Hayatın rakımı yükselirde yükselir
İzbeli mekanın şenlenir
odanın içi umut
gözlerine yakut dolar
akışkanlığa kapılır imgeler
bir dakikada değişir herşey;

Yine üstüm başım şiir kokuyor,
yine elim, ayağım uyak içinde..
ya düşlerimin arasına giren aşka ne demeli?
umutlarım, onbirli hece biçiminde...
idelerim, redif redif yar içiminde...

Gidişinden sonra
Yankılandı durdu ismin
Buruk yüreğimde
Sancılandı bedenim
Ümitlerimin senle başladığı yerde
Bir dilekti benimkisi

Gerçekler ummana düştü bile
Yalan oldu aşklar düştü dile
Gönülden görmeyen sevgi ile
Yaşıyoruz bir yaşam içinde...

Gönülü sanal sevgiye salıp

Neyleyim daha ben bu dertli başı
Boşa akıtmışım gözümden yaşı
Seyyah olup dolandım dağı taşı
Bir daha seni ’’Göreyim’’ diyerek..

Dayanmadı ahıma benim taşlar

Aklıma Sen gelir;
Siluetin kaplar insanları,
Kuşlar bile sana benzer,
Birden Asabiyet dolar damarlarıma,
Tohumumda kıyametler kaynar.
Çatar kaşım

Ne'yin methedeyim ki! yüzün kara
Sineme açtın onulmaz bir yara
Cümle tabip gelse ne çare! hara
Bir daha sever miyim seni Fâcire...

Herkese meyl edip, su akar mıyım!

Gönül içre derman, gökte ne ararsın?
Beşikten mezara kendine yararsın
Yere düşürdüğün fer mi yoksa ser mi?
Zaman gelecek bir bir soruşacaksın! ...

Hayat içre selman, yerde ne ararsın?