Fatih Efe Şiirleri - Şair Fatih Efe

Yanlışlarla gökdelen yapmaktansa,
Doğrularla bir baraka yapmak, daha görkemlidir.

Ben seni yazdıkça, sen beni siliyorsun
Ben seni ezberledikçe, sen beni unutuyorsun..

Doğum yerini hep sis içinde hatırlayan,
Kimliğini cüzdanında kaybetmiş biriyim.
Medeni durumuna hasret içinde yazan
Doğum tarihini yıllarda unutan diriyim...

Bazısının son diye bitirdiği, bazısına ilk olur
Bazısının sade gördüğü, bazısına sirk olur...

Ne güzel bir huzurdur gönülde biteviye olan İlah-i aşk
Sözüme inne, zihnime münne, ruhuma mecenne olur...

Huzursuzluk geldi uykullarımı bölüpde yuttu
Bencil olma duygusu ile kendini içimde uyuttu

Öyle biri var olur ki! ondan başkası sana sɹ ǝ ʇ gelir
Ne kadar kaçırırsan kaçır gözlerini, ona denk gelir...

Seni anlatmak zordur, bakışımdan anla beni.
Evet eksiğim vardır, varlığınla tamamla beni...

Diller suskun diye gönüller konuşamaz mı?
Dudaklar utangaç ise gözler öpüşemez mi?

Öyle bakış vardır ki içinde ki yalnızlık alevini söndürür
Ağlayan mazini siler de geleceğini bir çırpıda güldürür...