Sabanlamak mı toprağını;
Yoksa gülüşüne sabahlamak mı?
Çok geceler ikilemledim,
Saçının yüzüne düşen gölgesinde.
Beklerken güneşin sıcak nefesini,
Gözlerimi unutan uykunun sersemiydim.
Dünyalar güzeli bir sevgilim olsun istedim hep.
Ama olmadı.
Ya ben çok çirkindim;
Ya da umduğum kadar güzeli yoktu.
Onu bulacağıma dair umutlarım vardı hala.
Ama giderek tükenmeye başlamıştı.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!