Sensizliği sayar beklerim,
Bu sayılı günler utansın,
Hasretine hasret eklerim,
Bizi ayıran yollar utansın.
Dünyada tek güzel sensin bilirim,
Hasta oldum düştüm derde,
Hani sevdiklerim nerde,
Şaştım kaldım ben bu yerde,
Ağlamamak elde değil.
Mutlu olmak elde değil mi?
Bakışların bin hüzün,
Ağlayacak iki gözün,
Belki de hiç gülmeyecek yüzün,
Aklına ben düşünce.
Saçların beyazlayıp dökülecek;
Hani vardır ya;
Bembeyaz yağar,
Belki de, kimsesizlikten donar,
Güneş gelir beklemediği anda boğar,
Bir kartanesiyim işte!
Yine karabulutlar inse de üstüme,
En acı feryatlar gelse de dilime,
Kalemi zorla aslamda elime,
Sensizliği yazmaya çalışıyorum.
Yazıyorum hayat güzeldir diye,
Sen yokken sana olan sevgiyi yaşarım,
Bulamadığım mutluluğa hep sensiz koşarım,
Sevmek güzeldir deseler şaşarım,
Sense hep başka yollara hep başka kollara.
Sen tutamadığım tek dalımsın,
Bana elveda diyorsun,
Unut beni artık ayrılalım diyorsun,
Unutamam ölsem de biliyorsun,
Unutmam seni bir tanem unutamam.
Unutamam ayrılamam senden asla,
Ey be sevdiğim;
Sen ne kadar da güzeldin,
Seni sevdiğimi bilirdin,
Görünce beni karında,
Ne kadar da gülerdin.
Fazlaymış sana verdiğim değer,
Sevgi paraymış pulmuş meğer,
Ama artık son, bu kadar yeter,
Bir çıkacağım karşına olacaksın heder.
Senin yüzünden olmuşum beter
Gelme artık istemiyorum;
Gelirsin diye inan ki beklemiyorum,
Dargınım sana bunu gizlemiyorum,
Zaten bu sevgiden bıkmışım ben.
Zaten bu hayattan sıkılmışım,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!