Yunus zikri "ben bilmem"
Sen bilirsin ben bilmem
Ben sende yok olmuşken
Senden başka ben bilmem
Bir yiğidi kaç ok alır hayattan
Gül kokusu gelir her gün Fırattan
Hüseyin'in göz bebeği uzaktan
Heymelere bakar öyle devrilir
Ne tasası vardır onun ölümden
At silahı elinden bir türkü söyle
Kandile kadar varsın yanık sesin
Dağları ovaları, köyleri mezraları aşıp
Ne olacak birde böyle dene
Belki merhamete gelir kara kollukcu başı
Çünkü insan sesinin rengi yoktur ki
Ey nefsine kul olan cahil oğlu cühela
Algıladığın o fıkıh eder seni Züleyha
Ali diyen o dilin tövbe etmez mi halâ
Zinhar uçkuruna yormayasın Kur'anı
Bu savaş ve dökülen kan nefesini kesmez mi
Perdelemez vicdanım içim ile dışımı
Boşa geçirmemişem ne yazım ne kışımı
Zalimin her sözüne çatıverdim kaşımı
Bu yüzdendir zorbaya boyun eğmeyişim
Dosta gönül koymam nasibiyledir işim
Ne yitirmiş şu alem ne getirmiş bana ne
Kıble bilmez namazı harap edersin
Ali diyen dilinle çok şarap içersin
Kızınca hep soyuna sayıp söversin
Nefsine tapandan Alevi olmaz
Velayeti bilmeyen yolu bulamaz
Gülzarımız döndürüldü neynevaya
Talan oldu gonca güller bir hevaya
Hatemican bizim için dua eyle
Necatımız kaldı Yasin ve Taha'ya
Ne demirler eskittik sade pranga kaldı
Tükendi binlerimiz elde bir manga kaldı
Sevdayı verdik yele davamızı yüklendik
Çürüdü koca gövde serde bir yonga kaldı
Ramazan başlar hep hilal ile
Yenilip de içilir pak helal ile
Rahmani Rahim-i zülcelal ile
Hay olsun bu yıl ki zikrimiz bizim
Ramazan gelir sofralar kurulur
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!