Fasıllardan Geçiyor Gönül

Fasıllardan geçiyor gönül
Kimsesiz ve çıplak bir çocuğun bedeninde
Ne hatırası kalıyor eski günlerin
Ne cilvesine yazılıyor ayrılığın suçu
Fasıllardan geçiyor gönül
Başlarken sürgünlerin yolculuğu

Anlamı belli belirsiz bir kelimede
Savaş çıkartır gibi gidiyor sevgili
Bozgunların kitaplarından bıkmış
Hep mukaddes olacak değil diyor her seferde
Oysa bilmiyor Allah’ı
Bu şerefsiz bu hayasız vakitlerde

Şimdi gitmek kolay olsa
Adının anlamına küfrederdi bir adam
Ceketinde yırtılmış bir aşk
Elbette büyük gelir kalıbına ayrılık
Oysa sevmektir
Sevmektir yarasında kanayan
Cansız canansız günlerden geçtim ben
Bir yanımda piç çocukları fahişe kadınların
Bir yanımda kırılmış bardaklar
Susadım susarken
Sorarken adımı şarkılar

Nakaratlar yalan söyler
Susma
Bir damlada kanamış susuzluğun gurbet
Bıraksın kendini olmadık zamanlara
Şimdi yokluk çayında dem olmuş
Gidiyorum artık
Haberin olsun
Olmaz bir gecede karanlığı rehin almış gece
Yıldızlar şahidin olsun