Farz Edin Ki Şiiri - Mesut Sav

O vakit yakındır, döneceğim.
İnsan gurbette sahipsiz bir el,
Farz edin ki bir rüzgardım.
Farz edin ki esen bir yel.

Sol yanım Sahra'dan Çöl,
Gözlerim ağlamaklı, sel.
Sırtımda Ağrı Dağı'nın yükü.
Ve sazımda dertli bir türkü...

Evvelce topraktım,hamdım-piştim.
Aşk şarabından her dem içtim.
Cümle cihanda gördüm güzellikleri.
Aşkın narına yandım düştüm.

Farz edin ki kardım,erdidim-bittim.
Farz edin ki ağaçtım,kurudum-gittim.
Ferhat'dım,Şirin'dim türkü diyarında.
Kuş misali göçtüm,gittim.

Ya da farz edin bahardım,kıştım.
Tahir'in gözünde kadim bir yaştım.
Tamah etmedim dünyanın rengine.
Aşk oduyla serden geçtim.

Toprağın bağrına basın beni.
Büyüdüm sütten kesin beni.
Haber salın anama,ağlamasın.
Gözyaşları cihanı dağlamasın...