Faruk Nafiz, sekiz yüz doksan sekizde doğdu,
Ay, mayısı gösterir, on sekiz, Cuma günü.
Renk, ıstırap karışık bir hayat onu boğdu,
Unutulmaz şairin, öğrendik öldüğünü.
Kasım sekiz, dokuz yüz yetmiş üç senesinde,
Nefesine son verdi, tam yetmiş beş yaşında.
Arıyor şimdi gözler, tarihin sahnesinde,
Sen kocaman çöllerde bir kalabalık gibisin,
Kocaman denizlerde ender bir balık gibisin.
Bir ısıtır, bir üşütür, bir ağlatır bir güldürür;
Sen hem bir hastalık hem de sağlık gibisin.
Devamını Oku
Kocaman denizlerde ender bir balık gibisin.
Bir ısıtır, bir üşütür, bir ağlatır bir güldürür;
Sen hem bir hastalık hem de sağlık gibisin.




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta