Faruk Köse Şiirleri - Şair Faruk Köse

Son kez birlikte ıslandığımız yağmurda
Saçlarına eşlik eden yağmurluk duruyor öylece
Kapının ardındaki askılıkta.
Kimseler çalmıyor kapımı artık,
Yüzüme bakıp duran bir o kaldı bu evde..
Bazen dokunacak oluyorum yanından geçerken,

Mevsim normallerine döndü ayrılıklar..
Bilindik hüzünlerdir yüzümden dökülenler benim..
Hangi bulutun ağladığı belli olmayan öksüz yağmurlar gibi,
Islatıyor yanaklarımı sebepsizce bu güz yaşları..

Uykularımdan düşüyorum, sana aşk borcumu..
Gözüme girmiyor da zaten hiç biri..
Şimdi gelsen, uyutsan beni sesindeki ninni aromasıyla..
Büyür mü içime düşüp 'bizi' kanayan aşk yeniden?

Yüksek dozda gurur bulundu aşkında..
Yük’sek birbirimize madem,
Ve taşınmıyorsa el kadar kalp omuzda,
Tayin beklemeden taşınmak da aşktandır şimdi..

www.farukkose.com

Kendi ellerimden tutup dolaştım bu sabah kalabalığa inat..
Öyle ki, düşmeme bile aldırmadım acısa da avuçlarım..
O da bir şey mi canım!
Senden düştüğümde acıyan içimi düşününce,
Birlikte yürüdüğümüz kaldırımları bile düşerek avuçlarım..

Geveleyip duruyorum zihnimde.
Bir boşluk ki;
Ana rahmine düştüğünde bile,
Kendini öksüz hissettirecek kadar bir başına yaşamaktır aşk..
Ve çocukluğum,
İbadete kapalı bir cami avlusunda

Başka bir yüreğe naklini narkoz verilmeden izliyorum..
Ve önemsemiyorum hiç, nasılsa masada kalacağım bu kez..
Otopsim istenirse şayet,
Kimseler duymadan ’kaza’ diye anlatın..
Ve kirpiklerime dokunmadan
Göğüs kafesimdeki boşluğu göstersin yüzük parmağın..

Adıma özel düzenlenmiş suit bir suikastin baş aktörüsün kabul et..
En küçük zerreme dahi son vermek isteyen bu terkediş,
Kanıma dokunmaktan başka meziyeti olmayan ellerin,
Şakağıma dayadığın gecenin siyahıyla,
Bas tetiğe şimdi, çekinme, al canımı benden!
Ellerin dert görmeye..

Kelimeler, yazdıkça sana benziyor..
’Sen’ diye yazsam, satır başımda gözlerin.
’Aşk’ diye yazsam, gizsiz özne arıyor gözlerim..
Sözlükler kan’dırmıyor anla
Seni,
...Sevdiğin dizelerimden de çok özledim

İliklerime kadar işlemiş yokluğunla uyandım bu eylüle..
Sararmış ayrılıkların rüzgara esir düşmesi gibi,
Nereye savrulacağımızı bilmeden
Dökülüyoruz ikimiz de bak..
Nasıl bir sonbaharsa bu,
Ayrı gökyüzünden yağıyor