Faruk Akyol Şiirleri - Şair Faruk Akyol

Ellerim tutmak istercesine uzanır yarınlara
Ve dilim tutulur karşinda ölüm sessizliğiyle

Meramımı anlatamam sen karşındaysan eğer
Artık sıradanlaşmış bir kaç kelimeyle

Dağlarda kar var
Bir de kardelen çiçeği
Kardelen bir kar çiçeği
Bende ise nisan
Elimde bir demet gül
Bir de sevda gerçeği

Son baharda bitti sevdamız
Kışa varmadan
mum gibi eridik
yazın ortasındaymış gibi
gönül derdimize
deva bulmadan

Seni andırır oldu adını taşıyanlar
Her duyduğumda adlarını
İnan olsun sevebilirim
Adını taşıyan bir başkasını
Sırf taşıyor diye senin adını

Özlemince vurgunum sana
Dağ kokulu menekşeler kadar
Rüzgarın gidebildiği yer
Yağmurun inebildiği derinlik
Ve sonsuz özlemin kadar
Özlemince vurgunum sana

Aydinlat dunyami ey sevgili gul yuzunle
Yalnizliga atma beni derin bir huzunle

Sehla bakisinla yakip kavur sinemi
Elimden alma umidimi bir sozunle

Özgürlük türküleri söylesin dilim
Sevdanın doruklarına ulaştığım bugün
Azade bir kuş gibi göklere açılayım
Feza boşlukları dar gelsin bana
Damar damar kan gibi dolaşayım
Siyah gözlerine ineceğim o gün

Öyle kolay gidiyorsun değil mi?
Ya geride bıraktıkların
Sahi arkanda ne bıraktın?
Kırık bir kalp,
Öfkeli bir yürek,
Koskoca bir sensizlikten başka

Öyle kolay mı sevmek
Zalim bir yari , delice
Leyla olsa Mecnun gibi
Ermek için çöller geçmek

Muradım var senle olmak

Ilık rüzgarlara muhtacım ben
Sahil sahil esen meltemlere
Böyle bir rüzgara kapılıp ta sen
Efil efil okşadığında yüzümü
Bir mutluluk sarar ruhumu
Sonra açılmak isterim