Fark Edeceksin Şiiri - Eyüp Beyhan

Gecenin çöktüğünü görünce,
karanlığın kalbe nasıl sokulduğunu fark edeceksin.
Koyu gölge duvarı büyüyünce,
gölgede saklı ışığı fark edeceksin.

Rüzgâr birden içinden geçince,
savrulan yaprak alnına değince,
bir anlığına zaman durunca,
bu kalemin yazdıklarını fark edeceksin.

Bu yol, o yol dönüp durur,
senin adımlarında kader dönüp durur,
her vazgeçişin içinde bir direniş durur,
bu şiiri duyunca kendini fark edeceksin.

Ben bu sözleri yazdım, kalbim titredi;
öyle derin sustum ki nefesim dirildi.
Ruhum içimde saklı hakikate eğildi;
her şey yerine oturunca fark edeceksin…

Tarih sessiz aralıklarından seni izlerken,
emeklerin zamanın taşına bir bir işlenirken,
kıymetin erken anlaşılmaz; fakat vakti gelince,
hakikatin nasıl doğrulduğunu fark edeceksin.

Ömrün ince çizgisi ufka doğru eğilirken,
sessiz bir serinlik çöker, saçlar yavaştan ağarırken,
her şeyin bir sona doğru ağır ağır aktığını görünce,
faniliğin en gerçek sesini fark edeceksin.

Ve işte tüm karanlıklar aydınlığa dönerken,
her yokuş düzlüğe kavuştuğunda,
her bulanık su durulup berraklaştığında,
hakikatin sessiz ve kudretli yüzünü fark edeceksin.
(E.B./2025)