Fani insan Şiiri - Sabri Ceyhan

Fani insan...

Âlem mi ki insan,
Kimi sevabını
Kimi günahını bırakıp gidiyor...

Taş mı ki insan,
Kiminin kahrını,
Kiminin derdini çekiyor...

Gafil mi ki insan,
Söze inanıyor,
Göze kanıp gidiyor...

Kitap mı ki insan,
Gelen anlamıyor,
Giden canına okuyor...

Derya mı ki insan,
Kimi zaman sakin,
Kimi zaman yüreği kabarıyor...

Uğrak yeri mi ki insan,
Gelen dağlıyor,
Giden ağlatıyor...

Toprak mı ki insan,
Umutlar çiçek açtırıyor,
Hüzünler hazanı yaşatıyor...

Yolgeçen hanı mı ki insan,
Kimi yoldaş oluyor,
Kimi çiğneyip geçiyor...

Baki mi ki insan,
Kimi zaman hırslanıyor,
Kimi zaman kin tutuyor,
Fani olduğunu unutuyor...
Sabri CEYHAN