Fakirlik Üstüne Şiiri - Ahmet Baki

FAKİRLİK ÜSTÜNE

Fakirlerin durumunu anlatan eseri

Çokdüşünür şuna merak eylerim
Herkes guldur, bana aklım şaş olur.
Zengin fakir ile, üflet eylemez
Daim zengin bir birine eş olur.

Fakir çeker kara günün gamını
Hiç süremez çarkı devran demini.
Boynu bükük bekler zengin babını
Can cesette sağdır uruh naş olur.

Fakirler dünyada yanıyor nara
Bulunmaz derdine alemde çare
Fakirim ülema olsa ne çare
Mecnun nekes, zengin ona baş olur.

Fakir hasta olsa kimse yoklamaz
Dinleyip derdine derman eklemez.
Hele gizli sırrın kimse saklamaz
Dilden dile tez dolaşır faş olur.

Taktiri hüdadır tağyiri neyler
Mecliste alemin kelaqmın dinler.
Zengin servetinin cemini eyler
İşi gücü hayal olur düş olur.

Bin yıla misaldir, her geçen günü
Bu gününü bilir, unudur dünü
Zengine zahmeri ilkbahar gibi
Fakire Ağustos boran kış olur.

Sitemden zülümden son deme yetse
Canı feda edip, ikrarın gütse
Bin iyiliğe karşı, bir hata etse
Devrilir dökülür hepsi boş olur.

El kem desin dursun Sefil Ahmed'e
Sonu gelmiş kullarından et hüda
Bir kaç kere habı nazı rüyada
Pir elinden bade bana nuş olur.

Sefil Ahmet (Baki)