Fakirin Ekmeği Şiiri - Bilal Bildik

Açmısın diye sormadı kimse
Gariban kaderine terk edilmişti
Zengin gününü gün ederken
Fakir bu günü atlatma peşindeydi
Birisi kahkaha atıyordu fütursuzca
Diğeri ise gözyaşlarını siliyordu

Zenginin herşeyi rakamlardı
Fakir evine ekmek derdindeydi
Birisine altın tepside vermişlerdi
Diğerine plastik kutuda hayatı
Zengin çocuğuna araç alırdı
Fakir karnını doyurma derdinde

Zengin sormadı fakire halini hiç
Ekmeğin ucundan vermedi bir parça
Kimsenin açlığı umrunda değildi
Zavallı bir baba eve çaresiz gitse
Ev yansa insan yansa umutlar yansa
Zenginin elinin kiri değildi hiç kimse

Fakirin ahları vardı hiç duymadılar
Daha adaletli bir dünya aramadılar
Ekmek arayan fakiri hayvan sandılar
Daha dünyada üstüne toprak attılar
Üç kuruşluk insanlar, üç kuruşa sattılar
Onca adaletsizliğin üstüne yattılar