nefesim kara bir gecede kaldırım taşlarında,
yakamoz düşmüş gözlerime,
ve bedenim faili meçhul bir boşlukta,
cümlelerim yutkunuyor yalnızlığa,
göz yaşlarım bir paylançonun dudak kıvrımınlarındaki sahtekarlık kadar tanıdık,
haykırmıyorum artık.
gece lambaları ile cilveleşen sessizliğim,
kucaktan kucağa gezmiş umutlarım,
ve yeni bir ümitsizliğe sendeliyorken,
yazıyorum arkandan.
Ahmed Fehim SOLAK
Ahmed Fehim SolakKayıt Tarihi : 17.1.2012 18:44:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!