Yüreğimin kesiştiği bir yerde yolumu kaybettigim, yüreğimin kan kaybettiği ufak ancak son nefesime göz dikecek kadar derin bir kesiğim. Gidemem kimseye dermanı yok. Öyle bir kesik ki iki ucunu birbirine kavuşturacak iğnesi de ipi de yok. Can almayan bir kan kaybının yerle bir olmuş değil de ayakları üzerinde katledilmiş makdülüyüm. Bakmayın failin meçhulum. Meçhul bir bıçağın kesiğiyim. Suçlayamam konuşamam. Budur diyemem ki bu sebepten susmalarım. Dipdiri görünüp kan kaybından bilmediğiniz bir anda öleceğim haberiniz yok. Bir anda diye başlayan şaşkınlığınızın konusu olacağım. Anlamamış bir fikir sahibi olamamış gidişimle geçmeyen vakitlerinizi öldüren vesile olacağım haberiniz yok....
Sen Deniz Feneri
Hüzünlü bir kış günü başladı yolculuğun
Çocukluğun yıkık kentlerde
Ve kesme kaya caddeli ahşap evlerde geçti.
Okuma yazmayı öğrendiğin
Gazetelerdeki terör sayfaları
Devamını Oku
Hüzünlü bir kış günü başladı yolculuğun
Çocukluğun yıkık kentlerde
Ve kesme kaya caddeli ahşap evlerde geçti.
Okuma yazmayı öğrendiğin
Gazetelerdeki terör sayfaları
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta