Geceye fısıldadığım onca sırrın sabahında,
günün ilk ışıkları çekingen bir edayla araladı perdeyi…
Usulca aydınlanan odam kalbime çöken karanlığa inat her zerresine işledi aydınlığı...
Gözlerinin feriyle bir kez aydınlanan kalbim kaç zaman oldu senden bihaber…
Zaman senden habersiz devir daim ediyor kendini,ömür denilen şey duvarımda asılı saatin tik takları arasına sıkışmış.
Her ne varsa dile geliyor,sonra bir tokat gibi vuruyor gerçeği yüzüme
Aşk“ Sen Yoksun”…
Dönülmez akşamın ufkundayız.Vakit çok geç;
Bu son fasıldır ey ömrüm nasıl geçersen geç!
Cihana bir daha gelmek hayal edilse bile,
Avunmak istemeyiz öyle bir teselliyle.
Geniş kanatları boşlukta simsiyah açılan
Ve arkasında güneş doğmayan büyük kapıdan
Devamını Oku
Bu son fasıldır ey ömrüm nasıl geçersen geç!
Cihana bir daha gelmek hayal edilse bile,
Avunmak istemeyiz öyle bir teselliyle.
Geniş kanatları boşlukta simsiyah açılan
Ve arkasında güneş doğmayan büyük kapıdan