Geceye fısıldadığım onca sırrın sabahında,
günün ilk ışıkları çekingen bir edayla araladı perdeyi…
Usulca aydınlanan odam kalbime çöken karanlığa inat her zerresine işledi aydınlığı...
Gözlerinin feriyle bir kez aydınlanan kalbim kaç zaman oldu senden bihaber…
Zaman senden habersiz devir daim ediyor kendini,ömür denilen şey duvarımda asılı saatin tik takları arasına sıkışmış.
Her ne varsa dile geliyor,sonra bir tokat gibi vuruyor gerçeği yüzüme
Aşk“ Sen Yoksun”…
Artık demir almak günü gelmişse zamandan,
Meçhule giden bir gemi kalkar bu limandan.
Hiç yolcusu yokmuş gibi sessizce alır yol;
Sallanmaz o kalkışta ne mendil ne de bir kol.
Devamını Oku
Meçhule giden bir gemi kalkar bu limandan.
Hiç yolcusu yokmuş gibi sessizce alır yol;
Sallanmaz o kalkışta ne mendil ne de bir kol.



