gül kokar annenin hayali
büyüse de ayrı kalmaz çocuk
her özleyişte hissedip bu hâli
her tebessümüyle kalbine yolculuk
anne bir can çiçeklere
zaman kanadını çırptığı zaman
aman kalmadı o eski tat o derman
aman kaçıncı şehirdir yalnızlık
sensizlik bilmem kaçıncı liman
sığınırım perdelerin ardına
hatıralarım kırıldı
bir güz mevsiminde andıklarım
vakitli vakitsiz yok saydıklarım
sanki uzak bir ses bana darıldı
dedim ya demedim mi hem
yine seni özlemişken
bu şehir beni anlayamaz
aşkımı hasretimi
kaldıramaz sığmam
hep bu yüzden
bu devir beni anlayamaz
biraz yavaş gitmeliyim
şarkıları içimde demleyerek
bazı nehirler çağlasa da lal olur
ne üzmek mevsimleri ne tüketmek
biraz dinlemek suyun sesini
gece varsa aşk da vardır
o büyük seyahat lekesiz ve saf
daima taze parlak inci
el değmemiş mısra gibi aşina tat
kalem varsa gül de vardır
geçmiş bir zaman bazen beni mest edebilir
kendine çeker o loş ışık
biraz yanımda biraz daha
kokumdan bir yudum
tütsü gibi mağfiret rayihası
kendini bana bırak
şiirler kırık
ve ayrılık âh ayrılık
diye başlamam şiire
hazin mi geldi size
oysa ayrılır bazen bizden
Daldım kıyıya
Çünkü ortası derindi denizin
Çünkü ben parçalanmış kayık
Kaçtım çünkü gidilecek gibi dönülecek gibi değildi
Üstelik kıyılar da serindi
Üstelik maviydi gök suyla yıkanmıştı
Hayalimde güzel bir aydı üstelik
Rüyaydı
Uzardı sabahlara kadar yalnızlığım
Üstelik özlemin kara bir güneş
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!