Fahri Bulut Şiirleri - Şair Fahri Bulut

AŞIK VEYSEL'E ŞİKAYET
İlk kez kara toprağa, sen sadık yar demiştin,
Onca gizli sırları, toprakla bölüşmüş tün.
Sadık yar için canı, seve seve vermiştin,
Bunda da haklı çıktın, ölümsüz Aşık Veysel.

BEN TÜM ANADOLUYUM
Karadeniz de Lazım, Aydın da ise efe,
Hala beni bilmedi, cahil insan mankafa.
Uzlaşıdan uzaklar, ayrı dizilir safa,
Ben tüm Anadolu yum, can kurban Anadolu.
Eşit yurttaşlık hakkı, erken barışın yolu.

BU VATAN BİZİM
Her karış toprağını, şehitlerin kanıyla,
Sulayıp aldığımız, bu vatan bizim GARDAŞ.
Edirne’den ta Karsa, Diyarbakır,Vanıyla,
Tarihler buna tanık, Türk’ün şeref,şanıyla,
Şehit kanları akan, bu vatan bizim MEHMET.

CEHENNEMDE UYANIR
Belki de son bir sözüm, belki son bir mesajım,
Bir tek Yaradan bilir, Ahret’teki yerimi.
Bir eser bırakırsam, dünyada yaşar adım.
Ahret’teki yerini, yobazlar Cennet sanır.
Kul hakkını yiyenler, cehennemde uyanır.

İNSANI SÖZÜ BAĞLAR
Namus sözleri gayri, verilip tutulmuyor,
İçinde kemik yokta, gırtlaklar da kalmıyor,
Dönekler çok kıymette, alınıp, satılıyor,
Ey insanlar ırayın, dönek olan kullardan,
İnsanı sözü bağlar, hayvan ise yular dan.

KURT, KOYUNLA YAŞARDI
Her zorluğu ATATÜRK, akıl ile aşardı,
Emperyalist uluslar, hayran kalır şaşardı.
Bütün projesinde, muasır ulus vardı,
Atatürk devrimleri, bir bir gerçekleşseydi,
Veysel haklı çıkardın, kurt koyunla yaşardı.

KANLI COĞRAFYA
Fikirlerde sansür var, ağızlarda fermuar,
Özgür irademizle, veremedik biz karar.
Vatana hasret öldük, sürüldük diyar diyar,
Yasaklarla ağlaştık, şu kanlı coğrafyada.

YOKSULLAR
Ne selam veren var, ne hatır soran,
Bir başına yaşar oldu yoksullar.
Kalmadı yoksula bir dost, bir yaran,
Bir başına ağlar oldu yoksullar.

YUH ÇEKMELİYİZ!
Gelin yuh çekelim düzenbazlara,
Mehmetçik düşmanı şu gammazlar a.
Yüzüne tükürsen, arlanmazlar a,
Milletçe bunlara yuh çekmeliyiz!

AYRI KUTUPLAR ETTİN
Aramıza buzuldan, çok soğuk dağlar koydun,
Tabip çare yok diyor, şu kalbimi sen oydun,
Yeminli sözlerinden, yeminle geri caydın,
Irat-tın gönlümüzü, ayrı kutuplar ettin.