Kendine doğru, kendi kendine düşüncelerinde yaptığın yolculuk bu…
Tüm imkansızlıkları kendi içinde barındıran çoğu zaman uzaklara veya uzaklardan yakınlara doğru uzattığın düşünce boyutlarını çoğu zaman karmaşa olmuş kargaşa olmuş bir vaziyette kendi içinde biriktiriyor insanı…
Çoğu zaman bu vazgeçişlere kendi kendine imkânsızlıklarım diyor insan…
Ulaşamadığın veya avuçlayamadığın tüm düşünce ve istekler, baş edemediğin iç sıkıntılar imkânsızlıkları oluyordu insanın…
Ve bir gün tam bunaldığın zamanlarda tüm bu çaresizliklerine isyan edip, yarın sevgili yarın, inan ki yarın senin imkansızlıklarına erişeceğim diye feryat etmeye başlıyor insan…
Beyaz, ipek gibi yağdı kar
Bir kız kardan hafif adımlarıyla yürüyüp geçti hayal içinde
Arkadaşlarımı düşündüm, sevgili şeyleri
Sanki her şey bizimle var ve bizimle olacak
Şarkılar çaldı odalarda
Bütün insanları sevmek gerektiğini düşündüm
Devamını Oku
Bir kız kardan hafif adımlarıyla yürüyüp geçti hayal içinde
Arkadaşlarımı düşündüm, sevgili şeyleri
Sanki her şey bizimle var ve bizimle olacak
Şarkılar çaldı odalarda
Bütün insanları sevmek gerektiğini düşündüm