O daldan bu dala atlarken hislerim kayıp,
Görmezden gelirken kalbim yarık,
Yarık büyüdükçe ben eksiliyorum.
Gözlerimde:
Tozlu aynadan yansıyan boş bakışlarım
Bozuldu dostluklar, dağıldı umutlar,
Gözlerimde öfke, yüreğimde pişmanlıklar.
Kendime yabancılaştım, savurdum fırtınalar,
İzlerim silindi, sardı beni karanlıklar.
Yürüdüğüm yollar taş kesildi üstümde,
Sözlerinden gelen pis kokular,
çürüyen sadakatinin küllerinde
ölmekte olan bir nefes gibi yükselir,
ruhunun en derin kıvrımlarına siner.
Gölgesinde zehir saklayan bir yılan misali
Güzel olmayı beklerim gün gün
Kendime nefretimle boğulurdum daha dün
Derinliğin içinden çıkamazdım isterdim kurtarsın biri
Göremedim yardım eli, yüzme bildiğim şüpheli
Kelebek olunca tırtılı tanımaz oldum
Başka ellerde benim iplerim,
Çekiştirilip duruluyor her bir taraftan,
Her çekişte biraz daha silinir “ben” dediğim,
Gölgede kalıyor ruhum, söz hakkı yok,
Bir yabancı gibi izlerim; bedenim akıp gider.
Karanlıkta, nereye gittiğini bilmeyen, ellerimden kaçan hayallerim.
Sonsuzluk uzak geçmişte kalmışçasına,
Uzatıyorum ellerimi senin aşkınla,
Geçmişin aynasında kaybolmayan anılar,
Düşlerin ardında gizlenen hatıralar.
Uzun bir yolculuk başladı bugün,
Hüzün dolu şarkılar eşliğinde,
Camdan dışarı yıldızları izliyorum.
Ruhumun derinliklerine yolculuk ederken,
Gözyaşlarımın engellenemez akışıyla karşı karşıyayım.
Melodiler yüreğimi sarsarken,
The wind keeps pushing me
toward where I’m meant to be.
Yet fear remains, a binding chain,
it grips my will and leaves a stain.
The shore calls gently, speaks my name,
Kendime çizdim sınırlarımı,
Dokunma, aşma, iz bırakma.
Sevgi mi?
Oysa sevgi, uzaklarda süzülen bir gemi,
Elimden kaçan bir düş yelkenlisi.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!