The wind keeps pushing me
toward where I’m meant to be.
Yet fear remains, a binding chain,
it grips my will and leaves a stain.
The shore calls gently, speaks my name,
Kendime çizdim sınırlarımı,
Dokunma, aşma, iz bırakma.
Sevgi mi?
Oysa sevgi, uzaklarda süzülen bir gemi,
Elimden kaçan bir düş yelkenlisi.
© Copyright Antoloji.Com 2016. Bu sayfada yer alan bilgilerin her hakkı, aksi ayrıca belirtilmediği sürece Antoloji.Com'a aittir. Sitemizde yer alan şiirlerin telif hakları şairlerin kendilerine veya yetki verdikleri kişilere aittir. Sitemiz hiç bir şekilde kâr amacı gütmemektedir ve sitemizde yer alan tüm materyaller yalnızca bilgilendirme ve eğitim amacıyla sunulmaktadır.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!