O kadar kanıyorum ki,ezberledim bütün yalnızlıkları
Benden uzak olduğunu kırmızı bir gülün
Ve bir kadının kırmızı dudaklarının benden uzak
Ezberledim
Haydi! gidelim desem,bir yalnızlık gelir yalnız
Ezberledim
Ne kadar unutmuşum savaşmayı,o yüzden yenik her tarafım
Her gün bu kadar güzel mi bu deniz?
Böyle mi görünür gökyüzü her zaman?
Her zaman güzel mi bu kadar,
Bu eşya, bu pencere?
Değil,
Vallahi değil;
Devamını Oku
Böyle mi görünür gökyüzü her zaman?
Her zaman güzel mi bu kadar,
Bu eşya, bu pencere?
Değil,
Vallahi değil;
O kadar kanıyorum ki,ezberledim bütün geceleri
Gündüzleri geç,daha bir sokuluyorum gecelere
Tenhalığına,karanlığına hep
Kimse görmesin yüzümün dağılmış yerlerini
Şimdi gösterebilirim:gözüm kapalı,tek tek yerini yıldızların
Ve Ay'ın her halini gösterebilirim
Ama aşkın yerini hiç
Güzel bir anlatımdı kutlarım.
Nihilistçe bir edayla varoluşun sancısını şiirleştirmek. Yani Sartre ve Nietzsche'den sentez oluşturmak..
Cehhenem başkalarıdır diyen Sartre inat; cehennem benim diyebilendir dersini ezberleyebilen..
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta