yokluk başa bela; yağmuru beklerken her birimiz
davul tozlarıyla yunmuş apaklığmız, sesimiz
izlerimizle taşdığımız o çamurlu nehrimiz
kan üstünde bir yumru diyor ki 'GEÇİNİZ...GEÇİNİZ...'
ip üstünde yürümekle kendi kendine büyüyor gölgemiz
selamet haykırışlarıyla bulutlanırken ay, delinir cebimiz
könül ayrılmayır öz baharından,
söhbet baharından söz baharından
deyirem vetenin birce qış günü
yaxşıdır qürbetin yüz baharından.
Devamını Oku
söhbet baharından söz baharından
deyirem vetenin birce qış günü
yaxşıdır qürbetin yüz baharından.
Haddimi bilirek,yorum yapmaya niyetlenmiyorum.
'' bulutlarıken ay'' cümlesinde bir terslik varmı diye sormak istiyorum.
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta