Şu yalan dünyada o acı sonu,
Günde beş defa bana sen söylersin...
Yine de dünya tatlı, anlamazken onu
Günde beş defa yalnız sen söylersin!
Nerede asırlar öncesi soyum?
Sessizce yatarken şu toprağımda...
Neden dünya tatlı, değişmez huyum?
Günde beş defa yalnız sen söylersin!
Anam, babam hep seninle irkildi...
Onlar gerçeği ne güzel bildi!
Yanıldım, hiç bitmez gibi geldi...
Günde beş defa yalnız sen söylersin!
Güneş ışıldamadan sesini duydum,
Gecenin bağrında nasıl uyudum...
Şimdi anladım, gerçeği duydum
Günde beş defa yalnız sen söylersin!
Necmettin Özelçi
Kayıt Tarihi : 3.7.2006 11:07:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!