Bir ezan gibisin,
sabah,öğle,akşam duyabiliyorum sesini;
Tenine gelince geri çekiliyor elim,
ama vazgeçemiyorum senden,
adın kalbimde kilitli bir zindan misali
sadece orada tutsaksın ve kimse kurtaramaz seni
elbette hasretler zordur,
gülümseyebiliyorsan ne mutlu sana
bu yalan ve yokuluş hayat için,
gülüşlerini bile alıkoyuyor bazen insanda,
Kayıt Tarihi : 6.3.2019 13:31:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!