Ne kadar anlamsız sensiz bu şehir
Ne kadar ısız ve soğuk bu yollar
Sokaklar karanlık caddeler ışıksız
Kaldırımlar buz kesmiş yar sensizlik bu olsa gerek
An gelirde gözlerden yaşlar dökülür söz geçiremesin
An gelir ellerin üşür yüreğin üşür ısıtamazsın
Kocaman yatağında dizlerini karnına çekip
Ne hüzünler kurtarır seni
ne çeyiz sandığının ceviz gölgesi
ve ne de acının ses duvarındaki
yorgun ve bıkkın bekleyişler
Acılar karartmışsa bile günlerin duvağını
Devamını Oku
ne çeyiz sandığının ceviz gölgesi
ve ne de acının ses duvarındaki
yorgun ve bıkkın bekleyişler
Acılar karartmışsa bile günlerin duvağını
bu şiire daha ne denir ki EYVALLAH...tebrikler
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta