Eyvah ki eyvah!
Kömürün en karası!
Manisa, Soma’da, bulundu…
“Üç yüz bir yıldızın, bahtları kömüründen de kara…”
Üzerinden yıllar, aylar, günler, saatler geçse de
Acıları çöreklendiği yerde, büyüdükçe büyüdü!
Şimdi, mezarlarında okunan her Fatiha’da,
Zambaklar, sümbüller, sarıçiçekler
Ve de fesleğenler…
Boynun büker,
Geride kalan
Yetim mi yetim bütün çiçekler!
Allah’ım yine salâlar veriliyor;
Tekbir sesleri geliyor camilerden,
Vatan için verilen bu kaçıncı kurban;
Hakkari, Çukurca'dan...?
Nuh Karaaslan
Kayıt Tarihi : 5.7.2022 12:11:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!