Sen düşlerimin kadını
Sen şu hayat denilen yaşamda
Yeşil gözlerinle öyle bir eledin ki
Her bir tanemi yerlere savurdun.
Sen düşlerimin kadını
Gitme sakın bir tanem,hayatım benim
yitiririm renklerini gökyüzünün sensiz
Tarlalar ıssız,bahçeler çiçeksiz kalır
Sakın gitme.
Gitme sakın yelin gittiği yere
Yo arkadaş bu kadarı fazla bu aşk bana lazım
Çünkü aşk laftan anlamaz
Diyorlar ya ‘’aşka yürek gerek’’
İşte o yürek bende var
Nasıl olsa yüreğimi yaraladı
Gönlümün sahilinde
Aşk boynumu vurmadan
Sen ne dersen de bana
Ağlıyorum kaderime
Yıllar geçsede unutmam
Çıldıracağım
Bir divane gibi gezdim durdum
Sen yüz olsan ne olur ki
Seni yüze bölerim
Sen yine bir olursun
Sen kendini doksan saysan ne olur ki
Senin doksanından,seksendokuzu çıkartırım
Sen yine bir olursun
Kuşlar bile terk etti
Bütün iyi şeyler portakal kokmaya başladı
Yapraklar bir yaza daha hazırlanıyor
Öpüşlerimin içindeki gibi.
Nisan ayı yeniden geliyor
Dur! öylece kal...
Hiç konuşma,gözlerime bak sadece
Bile bile özenle dikkatle.
Uygun adım koşarken birlikte
Sen istedin yavaşlamayı
Beraber tuttuğumuz
Yıldızı da kaçırdık elimizden.
Tümü sonsuzluğun
Kutsallığı ile yolculukta
Ellerimizin izleri kaldı
Giden yıldızımızda,ne acı
Yüreğim ağlarken
Bu ellerden giderim
Efsanevi bir aşk ile.
Gidiyorum işte
Zifiri karanlıkları sırtlayarak.
Çok Korkuyorum
Hani sen bana bir daha aramayacağım
Dediğin gün
Bir yıkıntıdır başladı bedenimde
Geçer dedim ayrılık üzüntüsüdür
Ama olmuyor her gün yeni yeni
Yeni açan çiçekler gibi
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!