Adam kendi adamına sordu
Sen adamım sen benimle her acıyı yaşayan
Her mutluluğu tadan adamımsın söyle
Ne yapmalıyım ben adamım
Adamın adamı seni tenzih ederim
Kutsal ışık
Adam kor gibi sıcak
Adam sular gibi serin
Adam deryalarda ince bir zar gibi
Adam şimdi cezalı onun için
Adam onun için severek kabullendi
Ama adama yinede düşünceli
Sen benim en gizli yanımsın
Sevinçlerin,mutlulukların dili
Her an
Beni gören
Her an
Beni duyan
Çöllere doğru esen bir rüzgarım
Öyle sıcak,öyle serin ve delice severim.
kimse anlamaz serinliğimdeki,esrarı
kimse anlamaz neden delice estiğimi
Yakar,serinletir,yerden yere savururum.
Bir gün onun için döneceğim
Kış oldu yine
Kollarım,bedenim donanacak
Hazırlanacak bir sonraki bahara
Her seferinde uyuyup,uyanmak
Bıktım sevgilim bıktım
Her bahar yenilenmekten
Kızdım İşte
Gecenin Bilmem kaçı olmuş
Kalemime,birde kendime kızıyorum
İçimdeki Çocuk
Tut diyor saçlarından
Çek kendine doğru
Gövdemiz geceden gelen
Gündüzü siper etmekte kendine.
Kırılmış bir testinin kırılması gibi durmakta
Yüreklerimiz öylece.
Çifte kanatlı helikopter böceği gibi
çoğalmakta kıyıda,köşede.
Seviyor her şeyi yürekten
Yüreğindeki acıları kuçaklamış
Kırmızı bir mindere sarılmış gibi
Yüreğinde çiçekler açar.
Masum yüzlü dedim ya
Suskun ve karanlık acı bir aşk
Nasılda salladın zulanda sakladığın bıçağı
Aşkımın içine
Zaten halkı için kanayan aşkına
Daha da açtın derinleştirdin kanayan yarayı
Artık durmaz bilirim kanayan yaram
Seni düşünürken
Üç mevsimi yaşadım
Güneş varken
Sanki sevgin ısıttı
Yağmur yağarken
Hasretin ağlattı
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!