Eyüp Cüce Şiirleri - Şair Eyüp Cüce

Gelen yumruk vurdu,gidense tokat,
Bir zalim dünyanın içine düştüm.
Kalmadı karşılık verecek takat,
Yüceden uçardım engine düştüm.

Hakka etmek için zikir aradım.

HAYAT
Anla ki tahta, toprak ve yeşil ot obandır,
Gidiş var da dönüş yok; bu yol bir otobandır.

MERHAMET
Muhammed'i örnek al, sevgiyle sil ahını, (s.a.v.)

Bazı öğrenciler vardır hani.,
Hocaya ne yapsa yaranamaz.
Onluk sınav kağıdı verse,
Altı-yediden fazla alamaz.
Kitaptakini aynen yazsa,
Kopya şüphesinden kurtulamaz.

Bu millet som altındır, şahittir koca tarih;
Zerre katkı bulunmaz hem de yirmi dört ayar.
Fakirin açlığını midesinde hisseder,
Komşunun namusunu kendi namusu sayar.
Olanlarla yetinir, hırs yapmaz olmayana,
Bal börek hayal etmez, soğan ekmekle doyar.

Bu vatan toprağın kara bağrında,
Kapkara hülyalar görenlerindir.
Kirli oyunlarla birliğimizi,
Bozarak keyfini sürenlerindir.

Zırh ederek koltuk ile masayı,

Küçükken tabağımda yemek kaldığı zaman,
Annem derdi "Yemekler ardından hep ağlarmış"
Kaç terminal geçmişim, kaç istasyon, kaç liman,
Meğer benim ardımdan ağlayan sırf onlarmış.

Üzüm gözlüm, ele verdin visali,
Düğün hediyemdir gözünün seli.
Elin kınalanır kurban misali,
Böğüre böğüre ağlayacaksın.

Unutmayacağım ihanetini,

Duydum Avusturya'da sevgili ağabeyim,
Hastalanmış yatıyor, anlatılmaz haldeyim.
Elli beş yıllık ömrün tam kırk yılı gurbette,
Emeklilik bekliyor herkes gibi elbette.
Hastalıklar yerleşmiş kalbine, ciğerine,
Şeker, birkaç illeti alır beraberine.

Her sabah,
Aynanın önünde,
Yüzüme çarptığım su gibiydi bana.
İlk avuçta ürperti,
İkincisinde uyanış,
Ardından ferah...

Gönlüme kar düştü temmuz başında,
Zemheride ocaklarda yandım ben.
Suya hasret kaldım havuz başında,
Menzil eşiğinden geri döndüm ben.

Bekledim umutla bir dost vedası,