EYLÜLE İSYAN
İsyanım var ey Eylül,
Dallarını kırıverdiğin çocukluğuma,
Yaralı kalplerin üstüne serdiğin soğuğa,
Ve gidişleri saklayan puslu sabahlarına.
Yaprak yaprak dökülürken umut,
Her rüzgârda sürgün olurum yeniden,
Sen geldin mi, ayrılıklar çoğalır
Ve en çok da kalbim darılır sana.
Ey Eylül, hangi kapıyı çalsam
Hangi göğe başımı kaldırsam,
Hep bir eksiklik, hep bir yalnızlık
Adını fısıldıyor rüzgârın.
Ben yine de susmam sana,
İsyanım büyür şiirlerimde;
Çünkü bilirim, en koyu geceyi
En büyük özgürlük sabahı deler.
Eylül / 2025
İhsan YılmazKayıt Tarihi : 1.9.2025 01:42:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!