Aklı olan Eylülün neyini sevsin
Üşüten bir yalnızlıkta dökülen sarı yapraklar
Çıplak dal üşür hasretinden
Toprağa kök salmış umut kırıntısıdan
Çiğ taneleri dökülür güneşin doğuşuna
Yönü belirsiz rüzgar sesinden ağıtlar yükselir
Gidenin dönmediği, gelenin bulmadığı hasret duraklarından
Yorgun gözlerin esareti birikir cam kenarlarında
Ve insan,
Sevmeye utanır
Orhan Karataşgüler 4
Kayıt Tarihi : 16.9.2025 00:14:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!