Eylül Kapıyı Çalınca
Eylül kapıyı çalınca ;
Terinde harlanır , yorgun gül .
Yanık renkler biriktirir
Figanında bülbül
Biraz duman , biraz kül .
Nede olsa
Aşkın mevsimidir Eylül .
Eylül kapıyı çalınca;
Şarkılar, türküler manidar
Biraz vefa , biraz veda kokar .
Bakışlar huzmeli , bakışlar bir başka .
Yakamozlu ,mehtaplı gecelerden
Satır satır , sayfa sayfa
Şiirler dökülür aşka ,
Demlenmiş hecelerden .
Eylül kapıyı çalınca ;
Günbatımları daha kehribar ,
Şarap daha kırmızı ,
Daha laciverttir ;
Kehkeşan gecelerin yıldızı .
Eylül kapıyı çalınca ;
Keman konçertolarında ruh bulur ,
Kıyama kalkar
İnzivaya çekilen gönüller .
Eylül kapıyı çalınca
Kemaline erişmiştir güller.
Eylül kapıyı çalınca ;
Berekettir, lâtiftir , rikkatlidir
Aşkla olan aktidir .
Ve ..Eylül kapıyı çalınca
Zaman ...ikindi vaktidir .
Arif Vefik ÇINAR
18.09.2025 Bünyan/KAYSERİ
Kayıt Tarihi : 20.9.2025 09:09:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!